3 فکر می‌کنند “تکمیل غزلیات حکیم نزاری قهستانی”

1. ر غلامی ۲۶ دی ۱۳۹۷ در ۳:۰۷ ب.ظ

   چه آورم به تو چون هر چه هست جمله تو داری
   مگر شفاعت و عجز و نیازمندی و زاری

   تو بی نیاز و نزاری نیازمند به فضلت
   روا مدار که گوش نیازمند نداری

   توآن نِئی که گُذاری عزیز کرده ی خود را
   میان خُوف و رَجا مانده در کَشاکَش و خواری

   تویی همه تو بسی هم تو دست گیرِ تمامی
   جز از تو از که توان خواست اِستعانت و یاری

   منم که دامن آلوده می کِشم ز پس و تو
   منزه از همه آلایشی، مُقدَس و باری

   چنان ز آتش عدل تو خائفم که ندامت
   ز دیده سیل روان می کند چو ابر بهاری

   به عِزّ عزت پاکان که چِرک ذلت بنده
   به آب عفو بشویی ز غسل پاک بر آری

   نَه طاعتی که توان کرد در جَزاش مُعَوَّل
   نکرده کار و طمع داشتن به اُجرت کاری

   ز خاک تیره توانی که در دَمم برسانی
   در آن گروه که بر سِدره می کشند عِماری

   مرا رضای تو باید نه جنّتی مُتَوَهَّم
   من آن نئم که فریبم به زلف و خالِ حَواری

   به سَهو های خطِ من حساب من ننویسی
   به کرده های بد من حقوق من نگذاری

   به صِدق نیّت نیکان که صحبتم بنمایی
   به یُمن همّت مردان که ضایعم نگذاری

   ز دست عُذر از آنم گرفته دامن عَفوت
   که کرده های قَبیحم به روی باز نیاری

   گناه بنده اصرار کرده روزِ مَظالم
   به فضل خویش ببخشی به عَفو خویش سِپاری

   در آن زمان که سرآید زمانم از سرِ رحمت
   ببخش و باز مَنه دست رد به روی نزاری

   ((حکیم سعدالدین نزاری قُهستانی))
2. ر غلامی ۲۶ دی ۱۳۹۷ در ۳:۰۹ ب.ظ

   با سلام. این شعر در دیوان حکیم نزاری وجود ندارد و به صورت دستنویس است.
3. رحیم غلامی ۶ آبان ۱۳۹۹ در ۶:۴۹ ب.ظ

   با سلام مجدد. این شعر در مقدمه دیوان حکیم نزاری هست ولی در فهرست اشعار متن قرار داده نشده

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.