مثنوی ولدی یا مثنوی ولد -که بیشتر با عنوان «ولدنامه» شناخته می‌شود- از آثار فرزند مولانا «سلطان ولد» و شامل سرگذشت و احوال ملای روم و اطرافیان او با استفاده از نسخهٔ آماده شده به کوشش خانمها نجما جبرئیل موسوی و نیلوفر غلامی قابل دریافت از وبگاه تصوف ایرانی به گنجور اضافه شد.
سرودن این مثنوی به تصریح سراینده در اول ماه ربیع الاول سال ۶۹۰ هجری قمری آغاز شده و ظرف چهار ماه تمام شده است. نسخهٔ در دسترس از طریق گنجور شامل حدود ۹,۰۰۰ بیت است که البته شامل نقل قولهایی از مولانا هم می‌شود.
این مثنوی به لحاظ این که قدیمی‌ترین سند تاریخی در مورد سرگذشت و احوال آثار مولوی است ارزش تاریخی بالایی دارد. بخشی از ارزش آن مربوط به عناوین منثور و طولانی بخشهای مختلف آن می‌شود که با نثری ساده و صریح و بی قید و بند و پیچیدگی نوشته شده است. از لحاظ ادبی بنا بر نظر استاد جلال الدین همایی از اشعار سست و قوافی نادرست خالی نیست اما شعرهای محکم و پرمعنی هم در آن یافت می‌شود. این استاد بزرگوار اعتقاد دارند که اشعار نیمهٔ دوم این مثنوی محکم‌تر و بهتر از نیمهٔ اول آن است گویی که زبان شاعر در حین سرودن منظومه روان‌تر شده است.
این اثر نیز مطابق روال سایر مجموعه‌های جدید از طریق گنجور رومیزی، دریای سخن و ساغر و همینطور کتابخانهٔ گنجور قابل دریافت است.